در طراحی فونداسیون ها، ایده تلفیق رادیه و پیهای عمیق به منزله گزینه ای جدید در مبحث پیسازی مطرح شده است. به کارگیری پی های عمیق در زیر پی های گسترده (سیستم پی گسترده ی مرکب) می تواند سبب کاهش نشست و اثر توأم افزایش ظرفیت باربری شود. در این پژوهش، تغییرشکل پی، گشتاور وارد بر پی و هم چنین سهم بار شمع ها در باربری سیستم مرکب پی-شمع تحت بارگذاری استاتیکی در خاک ماسه ای با استفاده از مدل سازی اجزای محدود برای چیدمان های گوناگون شمع ها و سیستم های مختلف پی-شمع از نظر اتصال پی و شمع ها، بررسی شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در ادامه، اثر طول شمع و ضخامت پی گسترده در عملکرد سیستم مرکب نیز بررسی و بیان شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهند که استفاده از شمع های طویل در مرکز و شمع های کوتاه تر در پیرامون پی سبب کاهش نشست حداکثر و نشست های غیریکنواخت پی شده و کاهش چشم گیر لنگر وارد بر پی را به موجب شده است. و در کنار این ها سبب افزایش باربری شمع ها در سیستم مرکب شده است. همین طور افزایش ضخامت پی باعث ازدیاد نشست حداکثر پی، نشست متوسط پی، لنگر خمشی وارد بر پی شده است. و اثرات مثبت افزایش ضخامت پی، کاهش نشست های غیریکنواخت پی و افزایش مشارکت شمع ها در باربری هستند.

بیشترین کاربرد پی های گسترده به همراه شمع زمانی است که رادیه به تنهایی می تواند مقاومت کافی در برابر بار های وارده را تامین کند ولی برای اجتناب از نشست های زیاد سیستم فونداسیون یا جلوگیری از شکل گیری نشست های غیریکنواخت از گروه شمع در زیر آن استفاده می شود. در این مطالعه، تغییر شکل پی، اعم از نشست های حداکثر، متوسط و غیریکنواخت پی در سیستم مرکب رادیه-شمع تحت بارگذاری استاتیکی در خاک ماسه ای یکنواخت، با استفاده از مدل سازی اجزای محدود برای چیدمان های گوناگون شمع ها و سیستم های مختلف پی-شمع از نظر اتصال پی و شمع ها، بررسی شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. همچنین نرم افزار اجزای محدود پلکسیز سه بعدی فونداسیون (Plaxis, v. 1. 6, 3D foundation)برای مدل سازی سیستم مرکب پی و شمع استفاده شده است. نتایج به دست آمده حاکی از اینست که با استفاده از شمع ها به صورت متصل از رادیه و منفصل از آن به صورت توامان (سیستم ترکیبی)، منجر به عملکرد بسیار مناسب سیستم مرکب در کاهش نشست حداکثر و غیریکنواخت پی می گردد.

در پی رادیه شمع برخلاف گروه شمع، پی و شمع ها هم زمان در انتقال بار به خاک نقش بازی می کنند. تمرکز تنش برشی و لنگر خمشی در محل اتصال شمع به پی در پی رادیه شمع می تواند موجب گسیختگی سازه ای گردد حال آنکه هنوز ظرفیت باربری ژیوتکنیکی شمع ها کاملا بسیج نشده است. این مشکل می تواند با جداسازی شمع ها از پی و قرار دادن یک لایه خاک بین سر شمع ها و کف پی و استفاده از پی رادیه شمع غیر متصل مرتفع شود. این لایه خاک در پی های رادیه شمع غیر متصل لایه میانی نامیده می شود. در پی رادیه شمع غیر متصل لایه میانی نقش مهمی در بسیج کردن ظرفیت باربری خاک بستر، تنظیم مکانیزم انتقال بار و تغییر سختی کل سیستم بازی می کند. به دلیل رفتار بسیار پیچیده پی رادیه شمع متصل و غیر متصل، تخمین سختی و نسبت تقسیم بار در این سیستم ها برای طراحی اولیه مشکل می باشد. در پژوهش حاضر، روشی تحلیلی جهت محاسبه سهم باربری شمع ها از کل بار وارده و سختی در پی رادیه شمع متصل و غیر متصل بر اساس نتایج آزمایش بر روی پی سطحی و گروه شمع ارایه شده است. این مدل با انجام 21 آزمایش بر روی پی بدون شمع، گروه شمع، پی رادیه شمع غیر متصل و متصل مورد صحت سنجی قرارگرفته است. با توجه به نتایج به دست آمده، افزایش تعداد و طول شمع ها موجب بهبود ظرفیت باربری می گردد؛ در پی رادیه شمع غیر متصل با افزایش ضخامت لایه میانی سهم باربری شمع ها، سختی و ظرفیت باربری سیستم کاهش می یابد.

شناخت رفتار و نحوه توزیع بار بین شمع و پی در پی رادیه شمع به دلیل رفتار غیرخطی و وابسته به نشست و نیز وجود پیچیدگی های ناشی از اندرکنش ها مساله ای کلیدی می باشد. اخیرا پژوهشگران مدل هایی را برای تخمین نسبت سهم باربری شمع ها در پی رادیه شمع بر مبنای تحلیل های عددی به فرم معادله هایپربولیک نرمالیزه شده ارایه کرده اند. این مدل ها بر اساس نتایج آزمایشگاهی و با لحاظ نمودن اثر اندرکنش های مختلف بین شمع-پی-خاک، ابعاد پی و شمع و مقدار نشست سطحی پی می باشند. هدف انجام پژوهش حاضر بررسی رفتار پی رادیه شمع و تعیین سهم باربری شمع ها در این سیستم به روش آزمایشگاهی می باشد. بنابراین با تغییر تعداد و طول شمع ها و تراکم ماسه بستر، آزمایش هایی تحت بار قایم بر روی پی رادیه شمع، گروه شمع و پی بدون شمع انجام شده است. به این منظور سیستم بارگذاری ترکیبی ابداعی با بهره گیری از ابزار دقیق طراحی و ساخته شد و سپس سهم باربری شمع ها به روشی نوین با اندازه گیری فشار خاک زیر پی در هر مقدار نشست و با توجه به کل بار وارده محاسبه شده است. بر اساس نتایج به دست آمده، ظرفیت باربری پی رادیه شمع در حالت مشابه بیش از پی سطحی و تقریبا دو برابر گروه شمع می باشد. همچنین افزایش تعداد شمع در پی رادیه شمع و گروه شمع باعث بهبود ظرفیت باربری خاک و کاهش نشست می گردد. نسبت سهم باربری شمع ها با افزایش مقدار نشست سطحی روند نزولی دارد که این سهم با افزایش تعداد شمع ها در حالت مشابه افزایش یافته است. در این پژوهش ظرفیت باربری نهایی گروه شمع ها که به صورت آزمایشگاهی به دست آمده با معیار بیان شده در مدل هایپربولیک پیشنهادی توسط سایر محققین مقایسه شده است. سپس مدل مزبور با استفاده از روش های محاسباتی تصحیح گشته که بیانگر انطباق خوبی بین نتایج آزمایشگاهی و تحلیلی می باشد.

در طراحی فونداسیونها، در صورت مواجهه با بارهای سنگین سازه ای، کاملترین گزینه، استفاده از تلفیق دو سیستم رادیه و گروه شمع است که اصطلاحا «پی های رایه مرکب» خوانده می شود. از آنجا که رفتار مجموعه از نوع رفتار اندرکنشی بین خاک، شمع و پی گسترده است، تحلیل آنها پیچیده است، تاکنون روشهای متعددی در تحلیل توان باربری و توزیع نیروها بین اجزای این سیستمها، پیشنهاد شده است. این روشها مشتمل بر روشهای دستی و رایانه اند. در اغلب این روشها عموما از توان باربری رادیه، که سهم قابل توجهی را دارا است، صرف نظر می شود. همچنین تعیین پارامترهای مورد استفاده در این روشها مانند سختی رادیه یا گروه شمع، در عمل با مشکلات فراوانی توام است یا گاه ناممکن است. در این مقاله پس از معرفی روشهای ارایه شده توسط محققان، روشی برای تحلیل ظرفیت باربری و توزیع نیروها بین رادیه و گروه شمع براساس تحلیل نشست و عملکرد اندرکنشی به صورت بلوک معادل، پیشنهاد شده است. در این حالت با معرفی صفحه هایی که در آن نشست گروه شمع و خاک اطراف یکسان می شوند، به نام صفحه خنثی، تحلیل نشست مجموع صورت می پذیرد. در انتها با استفاده از این روش و روشهای دیگر دو مثال عملی، مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفته اند. بررسیها، نتایج مطلوبی را برای روش پیشنهادی نشان می دهند.

در این مقاله روش جدیدی برای مدلسازی رشد ترک بین لایه ای در نمونه های دو بعدی و سه بعدی توسعه داده شده است. روش مورد نظر، برمبنای بهینه سازی اختلاف بین میزان رهایی انرژی کرنشی در نوک یا پروفیل ترک با استحکام شکست بین لایه ای در مدل اجزای محدود، استوار است. این روش که شالم تحلیل تعیین میزان رهایی انرژی به روش بسته شدن مجازی ترک و المان های متحرک است، می تواند به عنوان روشی خودکار برای مدلسازی رشد ترک بین لایه ای در نمونه های مود I، II یا نمونه های مود ترکیبی I/II مد نظر قرار گیرد. برای حل مساله بهینه سازی از روش برنامه ریزی خطی پی در پی استفاده شده که علاوه بر سادگی نسبی دارای پایداری مناسبی نیز دارد. در این راستا روشی توسعه داده شده که توسط آن گرادیان تابع خطا را بدون تحلیل اجزای محدود اضافی و در طی یک فرآیند پس پردازشگر می توان محاسبه کرد. کارایی و راندمان محاسباتی روش مورد نظر در حل سه مساله مورد بررسی قرار گرفته و در هر سه مورد، علاوه بر پایداری خوب، راندمان محاسباتی قابل قبولی نیز مشاهده شده است.

افعال مرکب پی بستی زبان فارسی یکی از مباحث مورد توجه محققین در حوزۀ زبان شناسی و دستوریان است. وجه مشترک نظرات مختلف دربارۀ این افعال، شکل صرف این افعال است که تاکنون پژوهشی آموزشی در خصوص این افعال صورت نگرفته است. لذا تحقیق در خصوص آموزش این دسته از افعال خود ضرورت ویژه ای دارد و می تواند گام موثری در جهت تسهیل دستیابی به اهداف و پیشبرد آموزش زبان فارسی باشد. مقالۀ حاضر از جنبۀ آموزشی به بررسی این افعال پرداخته است. این مقاله به بررسی چهار منبع آموزش زبان فارسی احمد صفار مقدم، یدالله ثمره، زبان فارسی عمومی ضرغامیان و دستورکاربردی فاطمه جعفری(1392) در خصوص چگونگی معرفی و آموزش افعال پی بستی زبان فارسی پرداخته است.هدف از انجام پژوهش حاضر این بوده است که آیا با توجه به جایگاه افعال پی بستی مرکب، در منابع آموزشی زبان فارسی توجه ویژه ای به آن ها شده است و در صورت چنین توجهی در چه دسته ای قرار داده شده اند. بررسی انجام شده نشان داد که این افعال از لحاظ آموزشی مورد توجه قرار گرفته اند و به صورت جداگانه ای نسبت به دیگر افعال در مباحث آموزشی مطرح شده اند. در این راستا توصیف کمی و کیفی آموزش این افعال از لحاظ تنوع و تعداد آموزش این افعال در کتب ذکر شده آورده شده است.